Deze keer sta ik bij de tassen. De meesten hangen aan een draairek, de grotere zitten in twee mandarijnendozen. Er is een reistas in roze, oranje, rood en geel paislymotief die zomaar van Oilily zou kunnen zijn, maar dat niet is. Als ie er om één uur nog staat, denk ik, koop ik ‘m. Daarnaast een rommeldoos met panty’s, flesjes lotion, portemonneetjes, dat werk, en daar weer naast een doos met kinderkleren, alles vijftig cent. Helemaal links op de tafel een doos vol beddengoed en daarachter een doos met incontinentiemateriaal. Het beddengoed is allemaal nieuw, lakens, dekbedovertrekken, alles nog in het plastic, op sommigen zelfs nog een prijs in guldens, op anderen een sticker van Hans Textiel. De bazaarvrijwilligers hebben afgelopen week drie flats mogen leegruimen. J die zeer ervaren is, suggereert wat prijzen: vijf euro voor de dekbedhoezen, vier euro voor de tweepersoonslakens, twee vijftig voor de eenpersoons. Rond elf uur is die doos leeg. Ook de panty’s in originele verpakking vinden gretig aftrek, de tassen lopen minder hard, al gaan er heel veel vrouwenhanden door de tassenmolen. Een vrouw staat lang met een vrolijke schoudertas met kleurige voetafdrukken op de flap in haar handen, vier euro, zeg ik. Één, zegt zij. Ze laat me een klein scheurtje aan de binnenzijde zien, maar het zit op een onschuldige plek, we blijven steken op anderhalf, tweeënhalf. Er is schuchterheid om het incontinentiemateriaal te pakken. J die naast me het speelgoed doet, heeft me verzekerd dat zes euro voor de blauwe verpakkingen met twaalf inleginco’s niet duur is, bij de drogist betaal je voor dezelfde hoeveelheid al snel drie keer zoveel. Een vrouw wil het wel voor haar schoonmoeder kopen, maar denkt dat die schoonmoeder niet blij zal zijn al ze ermee aan komt zetten. Een andere vrouw die de inhoud van de pakjes zelf gebruikt, vindt mijn prijs belachelijk, nee, bij het Kruidvat zijn ze nog geen gulden. De nep-Oililytas is maar een paar keer beetgepakt, maar dan komt er toch een kwartier voor één uur een vrouw die er de ideale weekendreistas in ziet voor haar korte vakantie binnenkort. Vier euro, zeg ik. Geen gemarchandeer, ze neemt ‘m. Ze gaat een leuke vakantie krijgen.