De felle najaarszon verwarmt de nieuwe balkonvloer waar bij hitte nog altijd een een merkwaardige lucht uit opstijgt. De vuilniswagen draait achteruit de straat in. De twee knullen die de bakken pakken en aanhaken hebben allebei een zwart t-shirt onder hun knaloranje bretelbroek. Links dragen ze de halter over hun schouder, rechts zit die tegen hun lijf. Vorige week was het ook al zo: stralend weer, de ene bretel over de schouder, de andere nonchalant omlaag. Mode, een hype, zoiets zal het zijn. Ook sinds vorige week is er het tasje dat de ene jongen schuin over zijn bovenlijf draagt. Eerst dacht ik dat hij daarin zijn waardevolle spullen opborg, maar het is een box, zo’n ronde, ter grootte van een kleine thermoskan, maar dan zwart, en niet voor koffie, maar voor de arbeidsvitaminen (bestaan die nog op de radio?). Ik hoor gebonk. Op de flank van de vuilniswagen trouwens een dichtregel van Peter Verhelst.