Mijn neef – met wie ik wel eens naar Feyenoord ben geweest en die dit seizoen vast en zeker in zijn nopjes is – appte in reactie op het stukje van 1 november: ‘Ik klaag niet maar mis het wel.’ Al was het al na middernacht toen ik het las, ik maakte onmiddellijk een nieuw stukje. Ik moet doen alsof ik een winkelier ben, zei ik tegen mezelf. Een winkelier met klanten die ’s ochtends om negen uur voor de deur kunnen staan. Dan moet de winkel open zijn. Dat moet er iets nieuws liggen, vers gemaakt, vers gesneden.