Nodig

montaukIn de straat: een vrachtwagen, eigenlijk een tankwagen waaromheen een ombouw, met op die ombouw de tekst ‘Onkruidbestrijding door heet water! Verwarmd door biomassa. CO2 neutraal’. Aan de achterzijde een koppelstuk met daaraan twee zwarte slangen. Twee zwarte mannen lopen met die slangen over de trottoirs, de een links van de straat, de ander rechts. Ze laten een kleurloze vloeistof die op deze tropische septemberdag snel verdampt over de grasjes tussen de tegels en stenen vloeien. In de cabine een witte man. (In werkelijkheid zijn die zwarte mannen bruin en is die witte man ecru-roze.) In de tuin: een houtduif die een klein beetje door zijn poten zakt, staart omlaag, zijn poep laat vallen. Onmiddellijk kijk ik naar de maagdenpalm anderhalve meter lager, of die op die plek misschien extra goed groeit. Daarna linkerpoot naar de snavel en snel heen en weer bewegen. Een beetje zoals katten, al maken die eerst hun poot nat met hun tong en gaan er dan mee over hun snuit. Als dat gekrabbel klaar is, linkervleugel ietsje naar buiten, kop 180 graden draaien, snavel een paar keer erachter, linkervleugel weer in, kop naar voren, rechtervleugel ietsje naar buiten, kop 180 graden de andere kant op, snavel achter het schouderblad of wat een duif daar maar heeft zitten. Klaar. De keel trilt voortdurend. In het boek Montauk van Max Frisch: een hoofdpersoon die terugdenkt aan zijn tijd als architect in de Tweede Wereldoorlog, aan tekeningen op calqueerpapier. Hij maakt graag bijschriften. ‘CEMENT, SICA, KLINKER, ZINK, GLASWOL, ETERNIET, dat zijn woorden die ik kalligrafeer.’ Eterniet. Geen architect neemt vandaag nog asbest op in zijn bestek. De Franse schrijver Michel Houellebecq zegt (in een VPRO-documentaire die ik nota bene in Parijs zag) dat er nieuwe boeken nodig blijven omdat de wereld constant verandert. We verplaatsen ons niet meer met paard en wagen. Ook niet meer in een appelgroene Opel Kadett. Duikt eterniet op in een eenentwintigste eeuwse roman dan heeft dat te maken met asbestkanker of met een schandaal.

Voeg toe aan je favorieten: Permalink.

Reacties zijn gesloten.