Gras

Ik had de kauw gezien bij de rondleiding door de tuin. Ik bewonderde het nieuwe zandkleurige grind dat het split bedekte – het split was geen succes geweest –, daarna de walnootboom en de plek waar het nieuwe gras kwam. Er waren vijf gaten geboord tot onder de dikke kleilaag, die gaten waren volgestort met grind met de bedoeling dat het water straks wel weg zou lopen en het gras niet weer helemaal vol mos kwam te zitten. Ook op de plek van het split, nu grind, had de hovenier geprobeerd gaten te boren, maar daar was de kleilaag ondoordringbaar gebleken. Bij het boren van één zo’n gat onder het grasveld was een van de werkmannen verschrikkelijk door zijn rug gegaan. Die kauw zat op een tak in de boom van de buren. Nadat we van alles hadden gedronken en besproken zat die kauw daar nog. R zei: ‘Misschien is ie wel nep.’ Ik liep de tuin in, bekeek de roerloze kauw. ‘Hij is nep,’ riep ik. Onze vriend vertelde dat die kauw er was vanwege het kunstgras. De buren hadden het gelegd, zodat ze er geen werk meer aan hadden. Maar die boom was geliefd bij duiven en die duiven scheten op het kunstgras en de regen bleek dat er niet af te spoelen. Eerst hadden de buren er een teiltje onder gezet (we konden het rustig bespreken in de tuin, de buren waren met vakantie), toen een zeil onder de teil gelegd en daarna was die kauw op tien meter hoogte op een tak gemonteerd. Maar de kauw hielp niks. De duiven gingen gewoon een metertje verder zitten. Onze vriendin had verrukkelijke sambal goreng met groene asperges gemaakt. Daarna gingen we naar binnen om de finale van het EK te bekijken. Het was al even bezig, we zagen hoe Ronaldo op een oranje brancard heel erg moest huilen. Omdat alle spelers vooral bezig waren met het voorkomen van een doelpunt in plaats van er een te maken, maakten we veel opmerkingen, zeker toen er verlengd ging worden. Ik vermoedde dat onze opmerkingen net zo genuanceerd waren als die van de spelers tegen de scheidsrechter.