Winters

Een tortelduif trippelde langs de vijver, boog zijn kop een paar keer diep voorover. Bij de buurman hangen vetbollen, drie stuks, in zo’n groen netje, de buurvrouw heeft een hele schafttafel in de boom gehangen met een sluis van gaas eromheen waarmee ze reguleert wie wel en wie niet aan tafel mogen. Wij hebben water. Bevroren nu. Is een tortelsnavel hard genoeg om een bres te slaan? Verderop in huis googelde ik op ‘flierefluiten’. Kon ik het onvoltooide deelwoord ‘flierefluitend’ gebruiken in een zin? De Amerikaanse schrijver Jonathan Franzen schrijft op een laptop waar hij de internettoegang vanaf heeft gesloopt. Ik vond een artikel van Wilma de Rek in de Volkskrant van 13 juli 2013 over de mens die zo slecht in staat is niks te doen. Iedere krant heeft in de zomerperiode zo’n artikel. De Rek voert een citaat op uit De volledige geschriften van Zhuang Zi: ‘De wereld kan uiteindelijk niet beslissen wat juist is en wat niet, maar desondanks kan het door niets te doen wel bepaald worden. Het volmaakte geluk en het lichaam in leven houden, daar kan alleen het nietsdoen je nader toe brengen.’ Weer terug in de keuken voor een nieuwe pot thee en een blik in de tuin, het vlies op de vijver onveranderd, vroeg ik R: wil je ook een bureaufiets?