Adolescent

boekIk had The Catcher in the Rye aan mijn nichtje moeten meegeven – ze kwam om raad, liep twintig weken achter op school, niet eens haar verdienste, maar een gesneefde stage, en zij nu met de moed diep in de schoenen –, maar ik moest nog 25 bladzijden. En juist in die laatste drie hoofdstukken komt alles samen wat de schrijver J.D. Salinger misschien vooral zichzelf wilde voorhouden en daarvoor zijn voor de zoveelste keer van school getrapte hoofdpersoon Holden Caulfield gebruikte, en bovenal een oud-leraar van Holden, meneer Antolini. Het is al nacht als Holden Antolini bezoekt, de leraar en zijn vrouw zijn al in nachtkleding, maar voor Holden staat de deur open. Antolini zegt dingen als: ‘Je zult […] ontdekken dat je niet de eerste bent die ooit in de war is geraakt en bang geworden en zelfs walgt van de manier waarop de mens zich gedraagt.’ Toch probeert Antolini Holden het belang van school in te laten zien. Een studie kan je een idee geven van de omvang van je verstand, zegt Antolini, ‘het kan je alleen al buitengewoon veel tijd besparen die je verspilt met het passen van ideeën die je niet goed zitten, die je niet staan.’ Volgende keer zou ik het mijn nichtje meegeven, de eerste ruim 200 bladzijden, zonder Antolini, en met een meer dood-dan-gladiolen Holden, zullen haar bevallen. Áls ze terug zou komen. Ik zag licht aan het einde van de tunnel, maar zag zij het ook?

Voeg toe aan je favorieten: Permalink.

Reacties zijn gesloten.