Deugd

Ik lunchte met vrienden in café Floor, het was een zonovergoten dag, ze hadden voor ons een prachtige tafel in de tuin gereserveerd. Ik rekende af, bekeek de bon bij thuiskomst pas goed, we hadden geen cola’s gedronken en ook geen café latte, ik dacht: ieder mens maakt fouten, ik mail het gewoon even, fotootje van de bon erbij, klaar. Ik was in het vernieuwde Van Gogh Museum, er vielen mij dingen op, ik zag mensen vertwijfeld zoeken, zo’n nieuwe ondergrondse ingang schept verwachtingen, het Rijks heeft zo’n nieuwe ruime benedenontvangst, het Mauritshuis, het Louvre, en hier was het toch anders. Ik mailde mijn bevindingen, ook die over het zelfbedieningsrestaurant dat ik niet verwacht had in een topmuseum, die stress van tafeltjes bezet houden, een tafeltje vinden. Van Floor kreeg ik een aardig mailtje terug, excuses, het verzoek mijn rekeningnummer te mailen. Het Van Gogh bedankte mij voor ‘de waardevolle feedback’, vroeg mijn adres. Nu heb ik een blij gevoel (en een Van Gogh museumgids en acht euro). De wereld deugt. Nu ga ik Liebherr en Siemens mailen, met de vraag of het A++ label op koelkast en vaatwasser ook echt een A++ label is (en geen gevalletje Volkswagen). Boos worden kan altijd nog.