Verjaardag

Ik stond voor de drieëndertigste keer stil bij de vijftigste verjaardag van mijn moeder. Op de avond van die verjaardag, die we niet vierden omdat we eerder die dag mijn moeder hadden begraven, begon mijn vader over huiswerk. Onbeholpen. Een half uur na de begrafenis was oom L begonnen over de prijs van aardappelen. In die dagen deelde ik volwassenen op in twee groepen: zij die zwegen, zij die een abonnement hadden op lompe uitspraken. Later leerde ik dat er een woord voor is: situatieverlegenheid. Als volwassene ben ik vaak situatieverlegen geweest: zweeg ik, zei ik lompe dingen. Toen ik de parallel zag, ben ik gaan oefenen. Ik oefen nog altijd. Mijn referentiepunt is mijn buurmeisje, toen zeven jaar oud, de jongste in die dagen, de wijste. ‘Je zult je moeder wel missen,’ zei ze. We stonden bij de regenput. Ze droeg de fluorescerende oranje laarzen, die mij te klein waren geworden.