Evita

Ik vroeg of er nog kaartjes waren. Het meisje in het hokje van de theaterkassa keek op van haar kookboek. Er waren nog kaarten. Ze wees op de plattegrond voor mijn neus waarop ik de plek kon uitzoeken. Ze had nog goede plaatsen op de parterre en het eerste balkon. Ik vroeg wat zij zou kiezen. Zij zou het balkon kiezen. Het decor is groot en diep, zei ze, op het balkon heb je meer overzicht. Ik zei dat het goed was. Ze zei: het stuk is wel in het Deens. We zien wel, zei ik, de muziek zal niet anders zijn. Het lezen van haar taal ging best goed, legde ik uit, maar het verstaan was andere koek, al had ik geoefend met de serie Borgen. Ik zei dat het leek of haar landgenoten de woorden heel licht aanraakten, meer niet, alsof ze er overheen zongen. Dat vond ze een compliment. Want, zei ze, in vergelijking met het Zweeds klonk haar taal hard, Zweeds was pas zangerig. Nou, zei ik, in vergelijking met mijn taal, en ik sprak een paar harde g-klanken uit, zingen jullie. Ze gaf mij zichtbaar blij de kaarten. In een café iets verderop zat de actrice die Katrine Fonsmark speelt in Borgen, ze was het echt, ze zat daar gewoon in levende lijve en ze was nog mooier dan op tv. Toen ze naar buiten liep, zette ze een grappige muts op. Van het stuk verstond ik helemaal niks, op ‘arbeiders’ en ‘politiek’ en ‘Argentinië’ en ‘Franco’ na. Er was een gezette man die ik ervan verdacht scheepsmagnaat te zijn, of iets anders waarmee hij veel te veel geld bijeen had geschraapt, die pas om half acht binnenkwam met een gezelschap van zestien mensen. Hij nam rustig de tijd om al die mensen naar hun plaatsen te dirigeren, luid sprekend en bleef zelf tot het laatst staan. Het stuk moest om half acht beginnen. De magere man naast mij riep Sid. Toen het stuk klaar was klapte de scheepsmagnaat heel hard bij de opkomst van de acteur die de militair, later president speelde. In dit theater, en misschien dus ook wel in dit land, deden ze niet aan toegiften en ook niet aan een staande ovatie. Op een bankje buiten de grote zaal verwisselde een vrouw haar nette schoenen voor kleurige gympen. De bus stopte vlakbij het theater. Dat was hier allemaal goed geregeld.