Geen zorgen

Vijfenveertig jaar werkte ze in de kraamzorg.
‘Denk niet dat geen man me wilde.’ Haar rimpels lachen. ‘Baby’s zijn gewoon makkelijker.’
Ze frommelt wat aan de krant in haar schoot.
Hoeveel kinderen ze de eerste luier om heeft gedaan? ‘Een paar duizend misschien.’
Nee, over de toekomst maakt ze zich geen zorgen. ‘Syrië? Pensioenverlagingen? Het heeft geen zin. Waar je je vandaag druk over maakt, hoeft morgen niet meer.’
Dan: ‘Neem de baas van mijn pensioenfonds.’ Ze tikt met haar wijsvinger op de Trouw. ‘Die zegt vanochtend: “Hoe kleiner je pensioen, hoe minder je door verlaging geraakt wordt.” Borgdorff heet-ie. Peter. Hij grossiert in kleine pensioentjes. De zorg hè. Veel vrouwen, veel deeltijd, slechte opbouw. Gegarandeerd kruimelwerk.’
Ze legt de krant weg. ‘Dat bedoel ik dus. Nog even en de pensioenlozen zijn de gezegenden.’