De vervolgvraag is, appte een vriend: zijn wij wild of tam? Vrij of gekweekt? Hij gaf me ook nog de naam van de winkel waar hij naar volle tevredenheid ondergoed kocht. Zoals ik al vermoedde bleek het geen filiaal in mijn stad te hebben. lees meer >>

De ree was wild, het konijn tam. De fazant was wild, er kon nog een kogeltje in zitten. De eend was wild, maar gekweekt, wat betekende: niet vrij, wat was er dan nog wild aan? Het hert was wild maar ook gekweekt, dat leek me best tam, en dat was de struisvogel ook, tam. De haas was wild en vrij, die liet zich niet kweken. Teun van de Keuken zei bij Pauw: lees nooit de voorkant van… lees meer >>

Precies op de dag dat ik eindelijk nieuwe onderbroeken ging kopen bracht de radio het nieuws dat V&D uitstel van betaling had aangevraagd. Niet dat ik van plan was die onderbroeken bij V&D te gaan kopen, maar het warenhuis zit vlakbij de Hema (zowel in het echt als in mijn hoofd). Dat ik de gang naar de winkel zo lang kon uitstellen komt omdat het ondergoed van tegenwoordig onvergelijkbaar is met dat uit mijn jeugd.… lees meer >>

Had zij ruim een jaar geleden ook gemeten? Ze knikte. Ik herkende haar stem, de toon waarop ze zei dat ik mee mocht komen. ‘Ik zie het vooral aan mijn handschrift,’ zei ze. Ik keek naar mijn dossier in wording, een stevige kaart die ruim een jaar op mijn terugkomst had gewacht. Haar handschrift was groot, regelmatig en keurig. Waar bewaarden ze die kaarten, wilde ik vragen, in de voorbije eeuw? Maar ik was te… lees meer >>

De meisjes waren allebei een jaar of vijf, zes en duwden ieder hun eigen karretje, zo eentje met een vlag op een steel eraan. Ik had ze al gezien bij de moorkoppen en tompoezen. Nu scande hun vader bij het streepjescodeapparaat een zak spinazie. ‘Hoeveel is het?’ vroeg het ene meisje. ‘Honderd euro,’ zei de vader. Het meisje keek met een frons op haar voorhoofd naar het andere meisje. Golvende bruine haren. Ze konden een… lees meer >>

De Suzuki-garagemannen van wijlen mijn vader nodigden mij uit voor een gratis winterscan. Ook boden ze me korting op winterbanden. Er zat een foto bij van een voorruit vol poedersneeuw waarin een vinger had geschreven Suzuki ♥ winter. In de tuin piept al twee weken een begin van een roze dahlia uit een knop. Net als de Zweedse hoogleraar Hans Rosling weet de commercie dat het wereldbeeld van de mens zo’n dertig, veertig jaar achterloopt… lees meer >>

Ik had het niet moeten doen. Dat soort dingen weet je achteraf altijd het beste. Ik had mij woensdag geïnstalleerd voor het debat over de Teeven-deal en het rapport van de commissie Oosting. Ik ging mee in het hoopvolle begin van Christen Unie-voorman Segers die dit ‘het debat van de waarheid’ noemde, maar na de beantwoording door de regering in eerste termijn, waarin Zijlstra en Samsom geen enkele vraag stelden aan Rutte had ik het… lees meer >>