In het eerste restaurant hebben we twee keer zoveel tafel als anders. Die tweede tafel gebruiken de obers om onze drankjes en onze borden op te zetten. Ze zeggen met een dik servet tussen hun hand en het bord: pas op, de borden zijn heel heet en dan kijk ik naar dat bord in de hoop dat het vanzelf een sprongetje maakt van de tweede tafel naar waar mijn mes en vork klaar liggen.
In het tweede restaurant wordt alles voor ons ingezet en uitgehaald volgens de regels van de hotelschool, geen ingewikkelde capriolen.
In het derde restaurant draagt het personeel mondkapjes.