Onder de bal van mijn voeten is het profiel van mijn wandelschoenen flink afgesleten. Ik trek ze aan, stap in de metro, ga eerst naar mijn rek-, strek- en opvouwuurtje en wandel daarna via het Eendrachtsplein de Oude Binnenweg op. Daar zit een outdoorzaak. Ik loop naar binnen. Bij de trap kijk ik op een informatiebord, de schoenen zijn boven. Het is maandagochtend, de winkel is een kwartier open, er zijn al wat mensen. Een medewerker kijkt voor een klant op een computer, geeft haar een advies en dan ben ik aan de beurt. Ik wijs naar mijn schoenen en zeg dat ik denk dat ik aan nieuwe toe ben. Laten we eerst beginnen bij je huidige schoenen, zegt de man. Ik trek er een uit, hij bekijkt de schoen van onder en van binnen. De schoen moet meer dan tien jaar oud zijn, zegt hij, want dit model is er al tien jaar uit, maar de schoen zelf is op zich nog goed. Je zou hem kunnen laten verzolen, zegt hij, en vanwege de ouderdom gaat het niet alleen om de zool, maar om alles wat onder de schoen zit, want het rubber is door de jaren verweerd. Dat kost 120 euro. Dan zit er een gaatje in het binnenwerk bij de hiel. Dat kan ook worden gemaakt, hij kan nakijken wat het kost. Zijn er nog schoenmakers die bergschoenen kunnen repareren? vraag ik. Ja, twee: eentje in de buurt van Utrecht, eentje in Friesland. Hij schat het gaatje op drie tientjes, 150 euro dus. Veel geld, zegt hij, maar hij heeft ze weleens aan het werk gezien, het is ook heel veel werk. Van hetzelfde merk als mijn oude schoenen pakt hij een antraciete schoen met bordeauxrode afwerking van een plankje in de muur. Als je voor nieuw wil gaan zegt hij, is deze schoen vergelijkbaar met je oude. Misschien heb ik een half maatje meer nodig dan van de oude schoen, want maten veranderen, maar voeten ook. Bij het ouder worden zakt de voetbrug, legt hij uit, de wreef, en dat maakt de voet langer. Ik steek mijn voet in de schoen, half maatje groter. Zit die aan de voorkant een beetje strak? Ja. Dat dacht hij al, mijn oude schoenen zijn aan de voorkant flink uitgelopen. Hij pakt een bruine schoen van de muur, maar dan met een extra brede voorkant. Ik trek hem aan en die zit als mijn oude schoen, maar dan nog een tikje lekkerder. Zal ik je nog iets laten passen, gewoon voor het gevoel? Hij haalt een paar Meindls. Meindl is ook Duits, Beieren, veel groter dan Hanwag en kan daardoor met verschillende leesten werken, maar de Meindl is mij te breed aan de achterkant. Hanwag, zegt de man, is kleiner, werkt dus met één leest, maar lost dat slim op door aan de voorzijde de schoen iets meer leer te geven, waardoor die iets hoger wordt en bij het lopen extra breedte geeft. Hanwag is trouwens opgericht door Hans Wagner, Lowa, dat derde grote Duitse merk, door broer Lorenz Wagner. Is dat ook zo’n Adidas-Puma-verhaal, vraag ik. Voor zover hij weet niet. In een kwartier heb ik de perfecte opvolgers van mijn wandelschoenen. Laatst vroeg ik een arbeidsmarktdeskundige hoe het toch kan dat er zoveel winkelpersoneel zijn baan verliest en er tegelijkertijd een grote vraag is naar winkelpersoneel. Specialistisch advies, zei hij, dat is het grote verschil. De simpele kassamedewerker verdwijnt, mensen die je alles kunnen vertellen over een product zijn schaars. Ik stel mij voor dat ik deze schoen via internet had willen vinden: hoeveel uur zou ik bezig zijn geweest met zoeken, vergelijken, bestellen, passen, terugsturen, weer zoeken, bestellen, passen, terugsturen? De schoenen zouden mijn neus uitkomen. U hebt een gezonde voet, zegt de verkoper, een hoge wreef. De meerderheid van de voeten die hij ziet zijn platter, uitgezakter. Hij adviseert me de schoenen laat op de dag thuis nog eens rustig binnen te proberen, ’s avonds kan de voet wat langer zijn. Terugbrengen kan altijd. Thuis typ ik ‘gezonde voeten’ in de zoekmachine. Al snel kom ik terecht bij ‘op blote voeten lopen’ en hoe geweldig dat voor ons is. Onze voeten tellen een enorme hoeveelheid botjes en spiertjes en zenuwen, maar omdat we onze voeten in stevige en vaak te kleine schoenen wurmen, hoeven al die botjes en spiertjes en zenuwen niks meer te doen, met luie voeten als gevolg. We weten niet meer hoe ondergronden voelen, hoe onze voeten kunnen buigen, klemmen, houvast vinden en zich aanpassen en hoe onze lichaamshouding daardoor sterk verbetert. In Arnhem is een winkel die helemaal gespecialiseerd is in barefoot-schoeisel. Daar zit ik dan met mijn gezonde voetboog en mijn ultranieuwe stevige wandelschoenen.