Koffie, dyslexie

Is koffie slecht? Daar hadden we het over. Nou, zei ik, als de koffie maar door een filter gaat. Wat is een filter? vroeg Z. Ik liet haar een bruin filterzakje zien. Z was ervan overtuigd dat bij haar manier van koffie zetten de schadelijke vetten ook niet in de koffie kwamen. Alhoewel ik niemand ken die het gehele proces van koffie maken tot en met bonen branden en malen thuis uitvoert, betwijfelde ik het. Zij verwarmt de koffie in een pot en alhoewel de drab onderin blijft kunnen de ongezondere stoffen zich vrijelijk hechten aan de vloeistofmoleculen hogerop in de koffiepot. Zij bleef gelukkig overtuigd van haar gelijk en verdedigde het met verve. Ze vertelde over haar vader die altijd eerst at voor hij koffie dronk, en dan ook maar één kopje. Zo niet haar moeder. Die dronk op haar nuchtere maag niet één, niet twee, maar gerust drie of zelfs vier kopjes, net als haar oma trouwens. Haar vader was de enige verstandige, vond ze, wat inhield dat de maag kennelijk wel een beschermlaagje kon gebruiken voor de koffie erin kwam. Het is leuk om via haar verhalen haar familie stukje bij beetje te leren kennen. Het examen Spreken eerder vandaag was helaas niet voldoende, een 5. Het ging over ’toelichting’ en ‘dyslexie’ en ‘inhoud’ (in de zin van Wat houdt dit in?): woorden die ze niet kende of, in het geval van dyslexie, nauwelijks kon uitspreken. Achteraf kon ze er mij prima over vertellen: moeite met lezen. Winst.

Voeg toe aan je favorieten: Permalink.

Reacties zijn gesloten.