Legervoertuigen

Het is altijd lastig om te zeggen of ik de hogedrukspuit eerst hoorde of eerst zag. De perrontegels waren nat en de kleine man met de grijze sik – hij deed me denken aan een oude Chinees uit een documentaire over het Chinese platteland – verzette het groene apparaat een stukje en veegde met zijn laars het zwarte elektriciteitssnoer naar de gele slang. Zijn collega die de spuit in handen had, deed me juist weer denken aan een Mexicaan, die ik dankzij Trump heel veel op televisie had gezien. Hij spoot tegen de ruiten en achter de banken en op de blauw geverfde bouten onderaan de pilaren die de witte gebogen kunststof delen van het dak droegen. Daarna richtte hij de spuit omhoog, naar de bogen boven het perron. Mensen die het perron op kwamen hielden hun pas in omdat ze niet nat wilden worden en als ze zagen dat het werk nauwgezet en systematisch doorging, bleven ze vooraan staan om weer verder te gaan op hun telefoon. Een jonge vrouw ontdekte dat ze gewoon langs de banken droog verder kon lopen. In de eerste trein was het rustig en schaafde ik nog wat aan de tekst van hoofdstuk negen, in de tweede trein vergat ik bijna in te stappen omdat ie heel kort was en ik verderop stond te kijken naar legervoertuigen op platte wagons die door het station gleden. ‘Humvees, jeepjes, ze gaan zuidwaarts, oostwaarts,’ zei ik tegen mijn neef die ik aan de telefoon had. ‘Naar de grens dus,’ zei hij. Hij dacht dat als er echt eens wat ging gebeuren, het heel snel met ons gedaan zou zijn. ‘Onze tanks zijn verkocht aan Indonesië, onze F16’s staan voor reparatie in de hangars, jij en ik kunnen geen kalashnikov van een AK-47 onderscheiden,’ en terwijl ik dit zei dacht ik: zijn dat niet twee namen voor hetzelfde wapen? Ik stapte in, vroeg mijn neef nog snel even om met mij mee te denken over een vitrinekast en ging toen zitten op een klapstoeltje op het balkon. De jongen naast mij had een donkerblauwe muts over zijn zwarte krulletjes en las heel geconcentreerd in een boek met een groenlinksgroene kaft met daarop in oranje letters de titel: Zo werkt aandacht.

Voeg toe aan je favorieten: Permalink.

Reacties zijn gesloten.