Laat

Net voor de voltooiing van mijn zesenveertigste levensjaar kreeg ik voor het eerst van mijn leven een glas bier over me heen. Met bepaalde zaken ben ik laat. Mijn tafelgenoot zei: ik had graag je gezicht gefilmd, die milliseconde waarin je aan mijn gezicht zag dat er achter jouw rug met die kleine serveerster en dat blad met die twee volle smalle hoge bierglazen erop iets te gebeuren stond. Ik vroeg of hij dan ook de actie daarna – mijn soepele opstaan uit de Charles Eames-kuipstoel waarin het bierniveau snel steeg, mijn verwondering over de snelheid waarmee het koele vocht mijn onderbroek in stroomde – zou hebben vastgelegd. Natuurlijk, zei hij.