Onderweg

De blaadjes op de vluchtstrook leken in het strijklicht van de herfstzon grote druppels glas. Een man had zijn zwarte bus in het gras naast de vluchtstrook geparkeerd, hij liep naar de voorkant, in mijn achteruitkijkspiegel zag ik nog net hoe hij zijn gulp openritste. Boete: honderd zoveel euro. Bij welke prijs en pakkans zouden mensen liever in hun broek plassen? Ik bleef een tijdje achter een lichtblauwe Ford Taunus hangen. De letters Taunus vulden met grote spaties de hele breedte van de achterklep. Het grote achterraam, de grote voorruit, de afwezigheid van hoofdsteunen gaven fijn zicht op de weg voor de Taunus. Zelfs de grote krulsnor en de pijp die ik af en toe naast het hoofd van de bestuurder zag, verhinderden dat niet. Op de radio Die Moldau van Smetana. De bomen iets verder weg, de helft van het blad er nog aan, het groen al richting geel, een impressionistisch schilderij.