Kop van Zuid

Ik had hier de twee uiterste opvattingen over landschapsinrichting onder handbereik. De ene ging uit van een wit leeg vel, je dacht de historisch gegroeide wijkjes en bewoners weg, tekende een snelweg op palen, en vulde de ruimtes eromheen met rationele flats. Mensen moesten natuurlijk wel ergens slapen. De sloophamer en betonmolen deden de rest, niet alleen met de oude wijkjes, ook met de bewoners. Het andere uiterste was: oké, die pakhuizen zijn niet meer nodig, maar je kunt er best in wonen, in werken, een restaurant in beginnen, en als je langs het water een boulevard maakt met speeltoestellen, voetbalveldjes, barbecues en picknicktafels dan kunnen mensen hier lekker wandelen en fietsen en flaneren en in de zon een boek lezen in het gras. Snelweg overbodig. Waar zou je nog naartoe willen? In een van die pakhuizen verkochten ze Serious Kitchen, Nederlands ontwerp. In een van de kloeke lampen boven het werkblad zat de afzuiging verwerkt. Zo ontdekte ik nog eens wat.