Goud

donnerIk herkende het donkerblauwe inpakpapier onmiddellijk. Niet egaal donkerblauw, maar supersmalle lamellen naast elkaar met een miniem verzadigingsverschil. Goede boekhandels vallen ervoor. De Rhoonse heeft er tasjes van in Toscaans oranje. Het papier is niet goedkoop, want aan twee zijden bedrukt. Tegen het donkerblauw zat goud. De mevrouw pakte in zoals deze boekhandel jaren geleden inpakte, tot ze gingen rommelen met de naam: Selexyz dat associeerde met dyslectisch, Polare dat een vermoeden van windjacks en ijsbrekers opriep. Warmte golfde door me heen. Hun papier en manier van inpakken was hun handelsmerk, was waarom je een boek dat misschien ook ergens anders op een stapel lag, toch daar kocht, en nu was het er weer, het kon kennelijk. Vleugjes goud piepten op tussen het statige blauw, een cadeautje om een cadeautje. De opening van de Maand van de Filosofie was altijd in Donner geweest, zei de kleine boekhandelaar twee uur geleden door een iets te hoge microfoon, slechts af en toe opkijkend van zijn papier, altijd aan de Lijnbaan, vorig jaar was uitgeweken naar Arminius, en nu aan de Coolsingel. De Coolsingel was tijdelijk, antikraak, gehuurd van ABN Amro, dus van ons allemaal, nog, maar dat was een ander verhaal.

Voeg toe aan je favorieten: Permalink.

Reacties zijn gesloten.