2014

Ik schreef voor het eerst ‘2014’. Natuurlijk had ik vannacht in sms’jes het nieuwe jaartal al gebruikt, maar nu deed ik het met een pen op papier. Ik dacht aan die keren dat ik na de kerstvakantie weer op school kwam en dat ik op mijn repetitiepapier de datum moest schrijven en dat het een paar repetities duurde voor ik eraan gewend was, aan het nieuwe jaartal, maar daarna was het gewoon en dacht ik er een jaar lang niet meer over na. Gisteren hadden we met een vage fles champagne geproost op het nieuwe jaar. Met z’n vieren hieven we het glas. Vorig jaar was nog maar een van de vier wees en nu waren er twee bijgekomen, en we zeiden tegen de vierde vriend: nu jij nog. We gingen naar buiten, de vriend die nog geen hele wees is, zei: kijk, daar is de duurdere wijk. Inderdaad kwam het vuurwerk daar verderop hoger en was het groter en kleurrijker. Op deze dijk hadden we jaren geleden zelf ook vuurwerk afgestoken. Bij de huizen aan de andere kant van de sloot, beneden aan de dijk, zagen we een heg in de fik gaan. Dat hadden we zelf jaren geleden ook een keer voor elkaar gekregen. Zo’n heg, die als scheiding dient tussen de tuinen van de rijtjeshuizen en die pal tegen het huis staat. Net als toen waren er snel mensen bij en doofde het gevaar op tijd. Het was fijn dat niet alles veranderde.