Buurt

Ik liep naar de metro. Er vrouw in een rolstoel kwam mij tegemoet. De vrouw die haar duwde had een enorme dikke bos rood lang haar en je kon zien dat de vrouw in de rolstoel vroeger ook een dikke haardos had gehad, ook al schemerde er nu roze hoofdhuid door haar zorgvuldig gekapte witte haar. Op het metroperron was de gemiddelde leeftijd hoog. Drie rollators. Als mensen vragen waar precies in de stad ik woon, zeg ik: in de omaatjesbuurt. De wijk is zo oud als ik. De eerste bewoners waren jong, gingen hier een gezin grootbrengen. Nu rollen ze door de wijk. Bij Pilates-les hoefde Renate mijn linkerheup niet meer naar beneden te duwen. Ze zei dat ik een snelle leerling ben. Het voelde alsof ik een plakplaatje van de meester kreeg.