‘Onze dromen zullen altijd moeten wijken voor feiten,’ zei de afgelopen week overleden dichter en psychiater Rutger Kopland in een documentaire op de literaire weblog TZUM.
De Volkskrant gaf gisteren een inkijkje in de dromendans tussen politieke partijen en de ‘doorrekenaars’ van het Centraal Planbureau. Ik leerde veel: 1) het CPB rekent partijprogramma’s door die de kiezer niet kent, 2) een deel van de partij-idealen is na overleg met de rekenmeesters geen ideaal meer, 3) de publieksversies zijn vrijblijvend proza.
De echte stresstest voor politici volgt eind augustus als hun overgebleven idealen in Bimbam, Zoom, Mimic en Mimosi worden gestopt: poëtische namen voor economische modellen. Dan wordt duidelijk wiens portemonnee de idealen betaalt.
Behalve stress bezorgt het CPB politieke partijen ook een zomer lang hun stoutste droom. ‘We gaan uit van de fictie dat elke partij de absolute meerderheid in het parlement heeft,’ aldus Johannes Hers, de baas van de sheetbeheerders en specialisten die hun zomer opofferen aan de doorrekeningen.
‘Koortsachtig doortellen tot de echte verhalen op tafel liggen,’ vatte de Volkskrant het CPB-werk samen.
Maar welke verhalen binnen de fictie van de absolute macht zijn echt?
Nogmaals Rutger Kopland: ‘Onze dromen zullen altijd moeten wijken voor feiten.’
Zowel politieke partijen als het CPB kunnen nog kiezen op vakantie te gaan.
Met Rutger Kopland in de koffer.
Feiten
Voeg toe aan je favorieten: Permalink.