Hij zou de magere broer van Nico Dijkshoorn kunnen zijn, de man die zo-even enigszins gejaagd vroeg of ik naar Zwijndrecht ging en die nu schuin voor me, de samengebalde vuisten in slagorde op zijn bovenbenen, de nagels kort, de vingers schoon, dommelde. Zijn kleren hadden ooit kwaliteit bezeten, de nette blauwe bandplooibroek, de donkerblauwe schoenen, de donkere sokken. In de sokken gaten zo groot dat ze de hele hiel en waarschijnlijk ook hak bloot lieten, de broek glom op diverse plaatsen, op de neuzen van de schoenen grote grijze slijtplekken alsof de tenen een keer ergens onderuit waren gewurmd. Geen veters. Het overhemd met de stevige kraag was misschien ooit hagelwit geweest, wie snel keek zei: lichtgrijs. Daarover een donkerblauwe hoody, niet te groot, niet te klein, schoon. Naast zijn voeten stonden twee plastic AH-tassen, van die oranje met een hamster op beide zijden. Voor de man indommelde veegde hij zijn ov-chipkaart een poosje mechanisch over zijn broekspijp waarna hij ‘m voor het uitcheckapparaat hield. Hij zwaaide gewoon vanaf zijn stoel met zijn arm, maar maakte geen aanstalten uit te stappen. De bus schommelde tussen de weilanden door. Ik kwam hier nooit, het was vanwege de werkzaamheden op het spoor naar Utrecht dat bus 195 plotseling een aantrekkelijk alternatief bleek. Bij de Primera had ik zo’n actie ov-dagkaart gekocht, 17 euro. Dat haalde ik er wel uit met de metro en dat uur in de bus heen en nu weer met de bus terug – een mooie bus met een brede achterdeur en een instap op straatniveau en genoeg plaats voor rolstoel en kinderwagen – en straks nog een metro richting centrum en dan rond middernacht vanaf Zuid met de laatste metro’s naar huis. We waren Cabauw al voorbij, Lopik nu, Schoonhoven straks. Geen Zwijndrecht. De man met zijn bijna witte haren en ik waren de oudjes tussen de jongelui, die bij een van de dertig haltes in en uit stapten. Iedereen nam de tijd en zei ‘dag’ of ‘prettig weekend’ en stak een hand op naar de chauffeur voorin. Het was het uur waarin de avond alweer razendsnel viel.