Olive

De vrouw legt een opgevouwen Flammkuchen op de bar. De jongen loopt een paar keer heen en weer met de snelheid van een flipperkastbal. Dan staat hij bewegingloos bij de kassa. De barman informeert bij de vrouw of het druk was. Ze loopt naar een tafel, schuift een stoel voor de jongen van onder de tafel. Ze gaan zitten. De barman zet twee warme chocolademelk voor ze neer. Ze drinken zwijgend. Als de barman weer een praatje aanknoopt met de vrouw begint de jongen zijn bovenlijf heftig heen en weer te bewegen, luid roept hij ‘mama’. Ze zegt dat hij voorzichtig moet zijn met de warme drank. Hij heeft zijn donkerblauwe gewatteerde jack niet uitgedaan, de binnenkant van zijn capuchon is lentegroen, zijn ogen hebben dezelfde vorm als die van de vrouw, op zijn kaken de pluizige baardgroei van een tiener. Dan staan ze op en gaan naar buiten. Heel even zijn ze weg, dan komt de jongen teruggerend, duwt de deur open, de barman loopt op hem toe, de jongen reikt hem de hand, schudt die heftig en zegt ’tschüss’. De Vlamingen van twee tafels verder vragen of ze kunnen pinnen. De barman schudt nee. Er wordt hier nog veel contant afgerekend.