Een decennium lang woonden wij in een flat. In de lift rook het naar natte hond, of het nu herfst was of winter, lente of zomer. Vandaag stond ik in zo’n lift, in een andere stad, in een andere flat. De lift rook naar natte hond, dezelfde als die ik tien jaar iedere dag had geroken, er stapte zelfs een vrouw in met een hond, maar door de grote kartonnen verpakkingen die we bij ons… lees meer >>

De jonge Gentse Urbain Martien bezoekt met een vriend uit de ijzergieterij diens oudste neef, die in de gelatinefabriek werkt. ‘Ge moet dat eens komen zien, had de neef gezegd, ge gaat dat nooit meer vergeten,’ schrijft Stefan Hertmans, de kleinzoon van Urbain Martien in Oorlog en terpentijn. De opzichter vraagt of ze goed schoeisel aanhebben. Op een binnenplaats heeft een kar net koppen van paarden, koeien, schapen en varkens gelost, dikke vliegen zwermen boven de… lees meer >>

De tuinbaas en ik gaan fermenteren. Is het plan. Maandag begint Koken met Van Boven, Van Boven gaat fermenteren zagen we bij DWDD, wij zijn fans en daaruit rollen verplichtingen. Het is bovendien nooit verkeerd de vaardigheden van de oude Romeinen in de vingers te hebben die handig zijn in het geval we in het kader van moderne oorlogsvoering een tijdlang zonder stroom zitten vanwege een vijandelijke hack. En dus zonder koelkast en vrieskist. Hoe… lees meer >>

De groentevrienden waren ervan overtuigd dat één van de door hen ontvangen Valentijnskaarten van mij afkomstig was. Dat ik fysiek niet in staat was geweest die kaart in mijn eigen stad op de bus te doen, verhoogde voor hen alleen maar de plausibiliteit dat ik erachter zat. Het bevestigde nog maar eens dat je vier, vijf keer per week bij mensen over de vloer kunt komen, je jezelf moeiteloos bloot kunt geven in wat je… lees meer >>

Toen ik opkeek van mijn boek zag ik een groen veld vol witte stipjes. Ontknoppende voorjaarsbloemen, dacht ik. Toen ik verder keek, zag ik witte daken en toen ik nog verder keek zag ik witte heuvels en naar wit zwemende boomtakken en, weer dichtbij, licht besneeuwde weilanden en wintertarwe met sneeuwvlokjes, geen bloempjes. Hoe lang was het geleden dat ik sneeuw had gezien, had vastgehouden? De boardbistro was gesloten. Eerst dacht ik dat het kwam door… lees meer >>

Katten doen niet moeilijk. De hand die in de zak brokjes gaat en het voerbakje vult, krijgt de liefde, althans wat de mens als liefde ziet. lees meer >>

De vrouw legt een opgevouwen Flammkuchen op de bar. De jongen loopt een paar keer heen en weer met de snelheid van een flipperkastbal. Dan staat hij bewegingloos bij de kassa. De barman informeert bij de vrouw of het druk was. Ze loopt naar een tafel, schuift een stoel voor de jongen van onder de tafel. Ze gaan zitten. De barman zet twee warme chocolademelk voor ze neer. Ze drinken zwijgend. Als de barman weer… lees meer >>