Op de fiets die mij tegemoet komt een wit meisje met heel blond haar, haar rugzak staat op de bagagedrager boven haar voorwiel, op de bagagedrager boven haar achterwiel zit een bruin meisje met zwart haar, haar rugzak hangt op haar rug. Ze kletsen. Iets verderop de rotonde. Een cabriolet met daarin een blonde dame, beslist middelbaar, misschien moet ik zeggen, een geblondeerde dame, blokkeert het fietspad. Meer dan de helft van de automobilisten op… lees meer >>
Een man met een grijze snor en grijze fijne krulletjes heeft links en rechts van zijn fietsstang een bundeltje buizen, type steigerpijp, gebonden. Een prima manier van vervoeren. Hij draagt een colbert, zo’n jasje dat misschien ooit hoorde bij een pak, maar nu niet meer. Die jasjes (boven een werkbroek, boven zomaar een pantalon van een andere kleur, over een trui, over een djellaba) zijn het uniform van mannen boven een bepaalde leeftijd die alles kunnen… lees meer >>
De dag begon met een harp. Barokke dansen (‘de wat deftigere,’ zei de harpiste, tevens winnares van het Prinses Christina Concours, na afloop) en flamengodansen (‘de wildere dans van de straat’) wisselden elkaar af. Toen wij klaar waren met klappen stelde de volwassen gastheer kinderlijke vragen. Ik weet niet goed waarom. Misschien omdat na de virtuositeit die we net uit de elfjarige vingers ons hart in hadden voelen rollen de zaal vol niet-kinderen slechts in verdriet… lees meer >>
Ik had die ochtend nog vlakbij de blauwe regen gezeten, een boek gelezen, slechts twee, drie plekjes onthulden een vage schemering van wat zou komen. Toen gingen we even weg en in die vier uur afwezigheid had iemand met een toverstaf een teken gegeven en had alles zich geopend en was de hele tuin violet en dronken van de bloesem. lees meer >>
In de vijver ontdekte ik kikkerdril, R zag de kikkervisjes al zwemmen. Nu was het wachten op de merel die vorig jaar iedere dag kwam lunchen: drie tot vijf kikkervisjes per maaltijd, niet meer. lees meer >>
Vandaag zou mijn moeder 84 zijn geworden. De vraag hoe het leven eruit zou hebben gezien als ze niet zo jong was gestorven, is een onmogelijke. Wel kijk ik altijd met extra belangstelling als er iemand uit (om en nabij) haar geboortejaar opduikt. De tv was de laatste weken gul: Arnold Heertje (twee jaar jonger), Jan Terlouw (een half jaar ouder), Cees Nooteboom (een jaar jonger). Vergeef me dat alleen de krasse, mooie en erudiete… lees meer >>
Ik was bezig met de belastingaangifte, toen er een berichtje terugkwam. Ja, hij was de zoon van de dienstkameraad. Die c/k kwestie was een foutje van de burgerlijke stand. Zijn moeder leefde nog, kraakhelder. We switchen van Facebook naar WhatsApp. Later, toen de belastingaangifte weg was en de brieven gescand en gemaild, voerden we een driegesprek, wij tweeën via de app, hij naast zijn moeder in haar keuken. Foto’s, brieven, herinneringen (hij: ‘de rups tractor… lees meer >>
