Sinds een jaar blaas ik altsax in Global Warning, een tienkoppige muziekformatie onder leiding van Remko de Landmeter met op het repertoire Argentijnse en klezmer tango’s, Braziliaanse liefdesmelancholie, smachtende Arabische poëzie, jiddische blues, bolero’s en ander moois van ver weg en van ver terug in de vorige eeuw. Ook de titelmuziek van The Godfather spelen we, die iconische film uit 1972 over een New Yorkse maffiafamilie die begint met een wals op de bruiloft van de dochter van Don Corleone. Het is aan onze basklarinettist met haar solo in de eerste zestien maten om de onheilspellende sfeer neer te zetten, want al is een bruiloft ook in maffiakringen een feestelijke gebeurtenis, de ellende ligt altijd op de loer. De mineurnoten die we afwisselend aanblazen in de aanzwellende wals voorschaduwen het naderende verraad, het geweld en het bloed dat rijkelijker zal vloeien dan tranen. Daarom maant Remko ons altijd om zacht en vooral niet te snel te beginnen. Gisteren in Nieuwsuur zat The Godfather Waltz onder de reportage over de inval van de rijksrecherche bij twee Haagse wethouders die verdacht worden van corruptie; zachtjes, maar voor de goede verstaander prima hoorbaar.