Ik verduisterde de badkamerramen met een stuk karton en een strook isolatiefolie. Tegen de binnenzijde van de lichtkoepel plakte ik aluminiumfolie. Ik zette een luie tuinstoel op het zuidelijkste puntje van het terras waar de zon niet kon komen. Ik legde de koelkastthermometer op de tuinbank naast de kranten, de Groene Amsterdammer, het grijze opschrijfboekje met pen, de roman van Ayn Rand, de theepot en de leesbrilkoker met daarin het kleine potloodje waarmee ik een streep zet voor zinnen en passages die me raken. Vanaf vier uur kwam de zon steeds verder het terras op, tot op de tuinbank, de theepot, de kranten. Trok ik mijn rechtervoet op en legde ik mijn andere voet wat naar links dan bleef direct contact met de zon uit. Plotseling dacht ik aan de thermometer. Het kwik zat helemaal bovenin, voorbij de veertig graden. Toen ik hem in de klimhortensia hing vlak naast de stoel daalde het kwik naar achtentwintig. ’s Avonds, alweer binnen, hoorde ik het aluminiumfolie knisperen.
Warm
Voeg toe aan je favorieten: Permalink.