Toen we het strand achter ons lieten, en ook het mooie gras, toen we op het grovere gras kwamen, waar je evenveel aangestampte klei als gras ziet, wreef Z met haar sneaker over die grond met dat gras en zei: ‘Precies zoals in E.’ Ook de groepen mensen die tegen het einde van de middag bij elkaar zaten rondom barbecues en koelboxen, was zoals ze zo goed kende uit haar jeugd en tienerjaren. Stukje bij beetje krijg ik beeld bij haar oude land. We hadden gezwommen en in de zon gelegen. Ik had de schoolslag voorgedaan, ze oefende hard, al bleef ze met haar eigen slag ook boven water. Ze leek even te schrikken toen ik, helemaal aan het begin en nadat ik de grote badlakens op het gras had uitgespreid, mijn broek en shirt uitdeed en met mijn witte buik en witte benen en bikini languit ging liggen. Niet alleen de taal is nieuw en meestentijds koeterwaals, alles is dat. Later, toen we al een tijdje uit het water waren, wees ze naar mijn haar. ‘Het is nat geweest en nu is het gewoon weer zoals het was. Zo mooi.’ Ik haalde een hand door mijn slappe steile haar. Haar haren kroesden door het water alle kanten op, zei ze, al zag ik alleen maar volume dat ik zelfs met dure potjes nog niet half voor elkaar kreeg. ‘Wil je echt mijn haren?’ vroeg ik terwijl ik toekeek hoe haar vingers behendig de boel temden met vier kabelvlechten van voor naar achter dicht tegen haar hoofdhuid aan. Ze lachte die mooie mengeling van verlangen en ongeloof over de gekke dingen die ik regelmatig zeg. ‘En mijn witte huid?’ Nu lachte ze breeduit, schudde haar hoofd. ‘Bruin is beter.’
Zwemmen (3)
Voeg toe aan je favorieten: Permalink.