Busjes

doosOm iets voor half elf de gele bus met rode letters van DHL met een pakje voor de overburen die iedere centimeter van hun voortuin hebben betegeld. Om elf minuten over elf de witte bus van de kaasboer. Eerst kwam hij met een kaasgele bestelauto, maar sinds vorige week is het een VW-bus met een zwart-witte koe op de flanken. In mijn straat heeft hij twee klanten, vandaag belt hij twee keer vergeefs aan. Om 22 minuten over elf een metallic grijze Opel-bus zonder belettering die keert en de straat weer uitrijdt. Om vijf minuten voor half twee de gele Renault Maxi-bestelauto van DHL. Deutsche Post DHL Group staat op het portier dat de hele dikke mevrouw openklapt, in haar andere hand een pakje voor een van de huizen in het rijtje naast ons. Als ik even niet oplet is ze op de terugweg uit de straat nog een keer gestopt, ik zie nog net hoe ze het portier dichtslaat. Bij mij heeft ze een paar maanden geleden de bureaufiets gebracht. Daar zit ik  nu op en ik zie haar achter het stuur een witte lijst bestuderen. Nog geen halve minuut later een hoge witte bus zonder belettering, maar wel met een pakje, helemaal aan het begin van de straat. De witte Mercedes-bus van de hovenier met in groen en geel zijn naam met een tekening van een boom erbij stond er al toen ik mijn post innam. De jongeman met petje, de klep in zijn nek, die de hele ochtend met tussenpozen vanuit een achtertuin een nieuwe berg takken op de platte kar legde, van een conifeer zo te zien, waarna hij een kleine motorzaag in die berg stak waardoor de berg slonk, spant een groen net over de fijngemaakte takken. Uit de bus haalt hij een hark en een bezem, veegt de voortuin, haalt klein onkruid weg, maakt van zijn gehandschoende handen een kommetje en gooit het laatste vuil in de groene container, die we hier in de straat allemaal hebben. Op dat moment komt de man met de rossige baard op de brommer van Van Straaten Post. Op zijn bagagedrager heeft hij een kubus, net zo een als de pizzabezorgers, voorop een plastic mand en schuin over zijn lijf een schoudertas. Straks komt de blauwe bus van Sandd nog, die een of twee kratten vol post op een steekkar zet en binnenrijdt in het huis van een gepensioneerd echtpaar aan het einde van de straat. Geen idee wat zij daarmee doen.

Voeg toe aan je favorieten: Permalink.

Reacties zijn gesloten.