Transformatie

kkkrIk zag de merel weer, hij keek in de vijver, nam twee hapjes water, geen gedoe dit keer met kikkervisjes. Misschien had hij al ergens gegeten. Iets later deed ik hetzelfde als de merel, behalve dan dat gehap naar water. Er zwom weinig meer. Toen ik tegen het losgekomen metalen profiel duwde, dat het zwarte vijverzeil tegen de houten bak moet klemmen, begon in de donkere spleet plotseling van alles te bewegen en springen. Ik overdrijf niet als ik zeg dat ik in het hart van een Centraal Afrikaanse kikkerkraamkamer keek: kikkertjes, kleiner dan een vingernagel. Sommigen waren al helemaal kikker, sommigen zaten nog tussen kikkervisje en kikker in, met al wel achterpoten, maar ook nog een staart en de voorpoten in het vlies. Ik googlede voorzichtig op kikkers in de tuin. De meeste artikelen kozen de insteek ‘last’. Ik leerde over mensen met kikkervrees, die ’s avonds de tuin niet meer in durven, bang voor een natte kikker tegen het blote been; een strak betegelde tuin was de remedie, al hoefde je dan ook de tuin niet meer in. Ik besloot kikkers vooral handig te vinden: ze eten muggen, spinnen, slakken. Ook ontdekte ik dat ze beschermd zijn inclusief het kikkerdril. Hier is een bekentenis op zijn plaats. Een paar lentes geleden ontdeed ik de vijver van herfstbladeren en maakte ik voor het eerst kennis met het licht doorzichtige dril vol kleine donkere puntjes, dat ik nu herken als kikkerdril. Ik heb dat toen, samen met de natte herfstbladeren, op de tegels laten verdrogen. Een strafbaar feit. Ik verhoog daarom Alex Brenninkmeijers percentage mensen dat niet deugt van 1,34 naar 2. Een veiligheidsmarge. Er zijn dingen die politie en justitie ontgaan. In welke categorie Mitch Henriquez, de door de Haagse politie gedode Arubaan, die anders dan ik wél met de politie in aanraking is geweest, gaat vallen, zal afhangen van wie het vinkje in het systeem zet.

Voeg toe aan je favorieten: Permalink.

Reacties zijn gesloten.