Koper

Ik vroeg me af of koperdieven hun werkzaamheden konden afstemmen op het weer, wanneer er sneeuw of vorst in de lucht hing bijvoorbeeld, of op de werkzaamheden van de NS zelf, werkzaamheden aan of rondom cruciale computersystemen bijvoorbeeld. Boos was ik niet door de vertraging. Dinsdag schreef Jean Jacques Suurmond in Trouw dat dieven en terroristen wel degelijk liefhebben, heel veel zelfs, hun passie voor koper of hun overtuiging gaat zo ver dat ze er grote risico’s voor nemen. Geëlektrocuteerd worden bijvoorbeeld, of doodgeschoten. Het echte probleem was dat hun liefde verkeerd gericht was, op eindige dingen: ideologie, geld. In mijn eigen stad probeerde ik twee boekwinkels voor het boek De beslissing. In de eerste schaamde de man zich dat ze het niet op voorraad hadden, in de tweede zei de vrouw dat ze het hadden gehad, dat het al uit 2013 was. Da’s nog maar kort geleden, zei ik. Wel kocht ik deel 2 van Guus Kuijers Bijbel voor ongelovigen. Ik sloeg het open in de metro. Een Surinaamse jongen met een grote voetbaltas aan de andere kant van het gangpad begon te lachen. Hij zei: is dat echt? Hij had een tijdje theologie gestuurd, vertrouwde hij me toe, maar toen hij ging denken dat hij het beter wist dan God, was hij gestopt. De groenteboer had kersen uit Chili. Ik besloot dat het kon. Voor de Chileense boer en voor de groenteboer.