Brand

Ik stond op de trap, ik moest nog drie treden en dan was ik op het bordes, maar het was druk, ik moest wachten tot de trein stil stond voor ik verder kon. Ik keek naar de benen van een meisje dat voor de deuren stond. Ze waren gehuld in een blauwe maillot van een dikte die op het randje zat van doorzichtig naar ondoorzichtig. Op haar linkerkuit, onder die maillot, zat een soort band, ik dacht aan een enorme kuitspier, rechts had ze niet zo’n band, rechts had ze bobbels, die iets weg hadden van spataderen. Ik wist hoe die eruit zagen. Mijn moeder had er trosjes van in haar knieholtes en strengen schuin over haar boven- en onderbenen. Het meisje stapte als eerste uit, ik volgde haar. Ik moest moeite doen haar bij te houden. Ze praatte met een jongen naast haar. Om haar billen, die behoorlijk mals en breed waren, zat een strakke, korte spijkerrok, haar bovenbenen waren in harmonie met die billen, stevig, maar daaronder werd het onregelmatig, soms zelfs heel smal, haar linkerenkel vooral. Haar rechterenkel was juist dik alsof er een sok onder de maillot zat, of een steunkous. Ze stapte de roltrap op, ik stond schuin achter haar. De roltrap op dit station was heel lang, ik keek omhoog en toen pas zag ik de armen van het meisje. Die armen waren helemaal bloot, alleen een heel klein flapje van de mouwloze bloes tikte op haar schouderkop, en waren ooit heel erg verbrand. Op haar linker bovenarm leek een groot uitgevallen elleboogstuk wild vlees geplakt, uit haar rechterarm waren happen genomen, daar was de huid als een grove honingraat. Ik keek weer naar haar benen in die blauwe maillot, of beter gezegd naar de contouren, ik zag nog steeds alleen maar die blauwe maillot, en dacht het nu te snappen. Bovenaan de roltrap sloeg zij met de jongen linksaf, ik ging naar rechts, naar het centrum. Voor mij gleed een vrouw uit over een stukje patat. Ze bleef nog net op de been. Omstandig schraapte ze haar schoenzool over de tegels. Ik stapte weer op een roltrap, nu naar beneden. Achter mij zei een meisje dat ze het roze rokje keigaaf had gevonden en dat ze fucking baalde dat het niet in haar maat was. Jolo, zei haar vriendin.